Προσοχή στα παιδιά μας!
Με αγάπη, αποδοχή και κατανόηση, όχι με αδιαφορία ή αμφισβήτηση και κριτική. Με το να είμαστε υγιές παράδειγμα, σε όλα τα επίπεδα, στο τι τρώμε, πώς δρούμε αντί να αντιδρούμε.

Στο πως βιώνουμε τον εαυτό μας και την ίδια τη ζωή… Ως κάτι απρόσιτο και ξένο τον εαυτό μας? Η με αποδοχή και φροντίδα… και τη ζωή μας? Ως κάτι καταναγκαστικό και γεμάτο υποχρεώσεις? ή ως μια κατάσταση Ύπαρξης, Σύνδεσης και Θετικής αλληλεπίδρασης με ότι βιώνουμε μέσα μας και με τα πάντα γύρω! Θετικής με την έννοια ότι όλα όσα μας συμβαίνουν είναι οδηγοί και βοηθοί μας, στο να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας!!!

Να είμαστε μια μεγάλη Αγκαλιά για τον εαυτό μας και για εκείνα. Γιατί όλα εκεί μέσα, γαληνεύουν, μαλακώνουν, μετουσιώνονται, ανθίζουν!