Οργάνωση ημέρας-διατροφής

Η οργάνωση του χρόνου και των δραστηριοτήτων μέσα στην ημέρα καθώς και της διατροφής είναι ένας βασικός παράγοντας αποτελεσματικότητας και ευδαιμονίας στη ζωή μας. Πολλές φορές αυτή η αυτο -οργάνωση είναι ιδιαίτερα δύσκολη, κυρίως σε ανθρώπους που βρίσκονται πολλές ώρες σπίτι και δεν έχουν ένα συγκεκριμένο οκτάωρο εργασίας ή εργάζονται από το σπίτι. Οι παρακάτω συμβουλές φωτίζουν διάφορες διαστάσεις του θέματος και δίνουν κάποιες κατευθύνσεις για να βοηθήσουν σε αυτή την σημαντική διαδικασία. Με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες κάθε ανθρώπου και στις προσωπικές πρακτικές αυτοοργάνωσης, στόχος των παρακάτω είναι να δώσουν συμπληρωματικές ιδέες και λύσεις, ώθηση και υποστήριξη.

Στόχος είναι να διαμορφωθεί ο δικός σου ατομικός, βελτιωμένος τρόπος αυτοοργάνωσης! Να νιώθεις ότι η ημέρα σου έχει μια ωραία ροή, χωρίς πίεση αλλά και με συντονισμό και συγκρότηση, χαρά και αποτελεσματικότητα.

Ξεκινώντας, θα αναφερθούμε στον ύπνο και το πρωινό ξύπνημα, αφού αυτό ορίζει την Αρχή της ημέρας μας. Ο καλός ύπνος είναι πολύ βασική προϋπόθεση για μια καλή ημέρα. Για αυτό είναι σημαντικό να είναι επαρκής περίπου 8 ώρες για έναν ενήλικα. Κάποιοι άνθρωποι είναι καλά και με λιγότερο ή κάποιοι άλλοι βρίσκονται σε φάση που χρειάζονται περισσότερο. Γενικά είναι σημαντικό να είναι η διάρκεια του τόση όση χρειαζόμαστε γιατί λιγότερος ή παραπάνω ύπνος μπορεί να μας δημιουργήσει αίσθηση κόπωσης, αδυναμία συγκέντρωσης και καθαρότητας νου, βαριά διάθεση κ.α.

Πολύ σημαντικό είναι να κοιμόμαστε το βράδυ όσο γίνεται νωρίς π.χ. περίπου στις 11 και να αφιερώνουμε μία ώρα περίπου πριν σε δραστηριότητες χαλαρωτικές όπως διάβασμα ενός βιβλίου που μας χαλαρώνει, απαλές ασκήσεις, χαλαρό περπάτημα (π.χ. το καλοκαίρι), ζωγραφική, μουσική, εσωτερίκευση-χαλάρωση, γράψιμο επαφής με τον εαυτό μας “ημερολόγιο”, χαλαρωτικό μπάνιο και αφέψημα όπως τίλιο, χαμομήλι, λεβάντα κ.α. Είναι σημαντικό να μην κάνουμε έντονα πράγματα, σωματικά κα πνευματικά μέχρι να κοιμηθούμε γιατί θα έχουμε ένταση και στον ύπνο και δεν θα ξεκουραστούμε καλά. Οι επιστήμονες επισημαίνουν τα οφέλη του ύπνου νωρίς, για τον κιρκάδιο ρυθμό που σχετίζεται με τον βιορυθμό μας και βεβαιώνουν ότι η ξεκούραση έτσι είναι πολύ μεγαλύτερη και με λιγότερες ώρες. Αντίθετα όταν κοιμόμαστε αργά, θα έχουμε παρατηρήσει ότι μπορεί να κοιμηθούμε ώρες και πάλι να νυστάζουμε.

Αν κοιμηθούμε νωρίς θα είναι πιο εύκολο να ξυπνάμε και πιο νωρίς. Ακόμη καλύτερα με την Ανατολή. Είναι υπέροχο να συντονίσουμε τη ζωή μας, τον ύπνο και το ξύπνημα μας με το “ρολόι” της Ζωής και να απολαμβάνουμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Με αυτόν τον τρόπο, αν δεν γίνεται το ξύπνημα με πίεση και άγχος αλλά με θέληση, γεμίζουμε ευεξία και όρεξη, δύναμη και διάθεση για ζωή και δημιουργία. Βοηθάει πολύ να έχουμε μια σταθερή ώρα και μπορούμε σταδιακά να την διαμορφώσουμε. Για όσους ξυπνούν αργά, αρχικά και 1 ώρα πριν να ξυπνήσουν είναι οκ. Για όλους αλλά και για εκείνους που ξυπνούν πολύ νωρίς λόγω εργασίας, εκτός από το να κοιμούνται επαρκώς, είναι καλό να βρουν και θετικούς λόγους κίνητρα ξυπνήματος όπως τους παραπάνω ή ακόμη, το να δουν τα χρώματα της ανατολής και να νιώσουν αυτήν την γλυκιά ηρεμία και το άκουσμα των πουλιών.

Ωστόσο, μέχρι να ρυθμίσουμε τον υπνο-ξύπνημα ή τυχαία, κάποιες ημέρες μπορεί ο ύπνος να μην είναι καλός ή το ξύπνημα να είναι απότομο. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συχνά συμβαίνει, να δημιουργείται μια αρνητική διάθεση, κακοκεφιά και ατονία που μπορεί να επηρεάσει όλη την ημέρα μας και να την δηλητηριάσει. Για να μην συμβαίνει αυτό, είναι καλό να υιοθετήσουμε κάποιες πρωινές συνήθειες που να μας βοηθούν να ξεκινήσουμε όμορφα την ημέρα μας, είτε έχουμε κοιμηθεί καλά, είτε όχι. Κάποιες ιδέες είναι οι παρακάτω:

Μπάνιο-Ντουζ. Το πρωινό ντουζ ξεπλένει ό,τι βαρύ και νωχελικό και μας δίνει αίσθηση καθαρότητας, τόνωσης και ευεξίας.

Κίνηση, περπάτημα ή ποδήλατο ή ασκήσεις στο σπίτι, κολυμβητήριο, βόλτα στη φύση ή μπάνιο στη θάλασσα κ.α.

Αναπνοές

Εσωτερίκευση, επαφή με τον εαυτό μας πως είμαστε, πως νιώθουμε σωματικά και ψυχολογικά, τι έχουμε ανάγκη, εσωτερική έκφραση πρόθεσης για μια όμορφη μέρα!

Μουσική που μας ευχαριστεί κατάλληλη για την ανάγκη μας. Χαλαρωτική, αν έχουμε ανάγκη να χαλαρώσουμε ή τονωτική αν έχουμε ανάγκη για ενεργοποίηση ή χαρούμενη αν είμαστε “πεσμένοι”

Νερό ή νερό με λεμόνι

Πρωινό γεύμα. Πολύ σημαντικό για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας. Να είναι θρεπτικό όχι όμως πολύ βαρύ (π.χ με τηγανητά). Βάλτε φρούτα και ξηρούς καρπούς, φυσικούς χυμούς και αφεψήματα, ταχίνι και μέλι.

Αφού κάνουμε τα παραπάνω και ό,τι άλλο έχουμε ανάγκη ή νιώσουμε βοηθητικό, μπορούμε να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με θετικότητα, ενέργεια, δύναμη και αισιοδοξία.

Στη συνέχεια, καθόμαστε αναπαυτικά και δημιουργούμε.

1. Κατάλογο με δραστηριότητες που έχουμε ήδη κανονίσει και ό,τι πρόσθετο θα θέλαμε ή χρειάζεται να προσθέσουμε.

Μέσα σε αυτά εντάσσονται και δραστηριότητες σχετικές με το φαγητό όπως τα γεύματα, η προετοιμασία τους και το μαγείρεμα, η εκκαθάριση του ψυγείου, ο εντοπισμός των αναγκών, η συζήτηση των προτιμήσεων, η αγορά των προϊόντων, η τακτοποίηση και η καθαριότητα της κουζίνας. Καλό είναι να είναι πράγματα που θέλουμε και αγαπάμε, με ισορροπία ανάμεσα στην ξεκούραση, ψυχαγωγία και την εργασία -υποχρεώσεις μας. Στόχος είναι να καλύπτονται όλες οι ανάγκες μας.

2. Ευέλικτο ωριαίο πρόγραμμα-πλάνο που να περιλαμβάνει τα παραπάνω. Αναγκαστικά για να το δημιουργήσουμε ωθούμαστε να βάλουμε προτεραιότητες γιατί πιθανώς να μην χωράνε όλα σε μια ημέρα. Εδώ εντάσσονται και όσα αφορούν τη διατροφή που είναι βασική προτεραιότητα. Τα ωράρια των γευμάτων μπορούν να είναι η ραχοκοκαλιά του προγράμματος σε συντονισμό, βέβαια, με τις υπόλοιπες δραστηριότητες, για να βολεύουν.

Εάν δεν βγει το πρόγραμμα κατευθείαν δεν πειράζει και μόνο η προσπάθεια συμβάλει στην αυτοοργάνωση και θα γίνεται όλο και καλύτερα. Είναι πολύ βοηθητικό να δημιουργούμε σταθερές συνήθειες π.χ γευμάτων καθώς και άλλων δραστηριοτήτων. Αυτό εκπαιδεύει το σύστημα μας και μετά βγαίνει η οργάνωση πολύ πιο αυθόρμητα και φυσιολογικά.

3. Αυτοπαρατήρηση-Καταγραφή κάθε δραστηριότητας που κάνουμε μέσα στην ημέρα και κάθε τρόφιμου-γεύματος που τρώμε!

Αυτή η διαδικασία είναι πολύ βοηθητική και μπορεί να προηγηθεί από το πλάνο. Με την καταγραφή παρατηρούμε:

όλες μας τις συνήθειες, δράσεις, προτιμήσεις, τάσεις, δυσκολίες και ευκολίες.

τους χρόνους που χρειάζονται για κάθε δραστηριότητα, πιο συγκεκριμένα όπως για την μετακίνηση ή την προετοιμασία γευμάτων ή για να φύγουμε από το σπίτι ή κινήσεων γενικά που δεν δίνουμε συχνά σημασία και δεν ξέρουμε πόσο χρόνο χρειαζόμαστε. Κάθε τι, όσο μικρό ή “χαζό” και να φαίνεται μπορεί να είναι απαραίτητο και σημαντικό. Μετρώντας τους χρόνους γίνεται φανερό, τι χωράει και τι όχι πρακτικά, ανεξάρτητα από τις προσδοκίες μας (π.χ να χωρέσουν όλα).

Ως προς το χρόνο που διαρκεί κάθε δραστηριότητα είναι καλό να παρατηρήσουμε πότε έχουμε ανάγκη να ολοκληρωθεί ή να διακοπεί. Η διάρκεια δεν σχετίζεται μόνο με το πότε θα ολοκληρωθεί αντικειμενικά αλλά και με την κούραση μας ή το ενδιαφέρον μας ή με άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα μπορώ να δω πόσο χρόνο μπορώ να κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή ή να κάνω κάποια εργασία χωρίς να κουράζομαι. Ακόμη και οι ευχάριστες δραστηριότητες θέλουν όρια.

Φανερώνονται τα σημαντικά ακόμη και μέσα από την έλλειψη πχ ενόχληση βιολογική και ενεργειακή από παράληψη γευμάτων.

Ακόμη, προσέχουμε

Τι μας ταιριάζει καλύτερα και τι όχι, καθώς επίσης και πια ώρα της ημέρας είναι πιο κατάλληλη. Π.χ κάποια δραστηριότητα γίνεται καλύτερα το πρωί και άλλη το απόγευμα ή το βράδυ.

Ποιες δραστηριότητες συνδυάζονται και ποιες όχι. Π.χ. βοηθάει μετά από εργασία που χρησιμοποιώ το μυαλό μου, να κάνω κάτι πρακτικό.

Πότε χρειάζονται διαλείμματα και με πόση διάρκεια. Ένα μικρό κενό είναι απαραίτητο. Είναι πολύ κουραστικό και δημιουργεί σύγχυση και ένταση να πηγαίνουμε από τη μία δραστηριότητα , στην άλλη χωρίς διακοπή. Βοηθάει να σταθούμε και να βιώσουμε το όφελος ή να δούμε πως είμαστε μετά από αυτό ή να βγάλουμε συμπεράσματα ή απλά να ξεκουραστούμε. Τα γεύματά μας, και το αίσθημα της πείνας (ανά 3-4 ώρες συνήθως) μπορούν να βοηθήσουν και σε αυτό, “αναγκάζοντάς” μας να κάνουμε διάλειμμα!

Η αυτοπαρατήρηση, χωρίς βέβαια κριτική, είναι πάντα χρυσός. Η καταγραφή είναι ένα πρώτο στάδιο υλοποίησης των σχεδίων-δράσεων μας που φεύγουν από το νοητικό θεωρητικό επίπεδο και αρχίζουν να μπαίνουν στο πρακτικό. Αδειάζει το μυαλό από την υπερφόρτωση και φεύγουν οι ενοχές από τις υπερβολικές προσδοκίες βλέποντας τι βγαίνει και τι όχι. Επιπλέον, με το ημερολόγιο διατροφής και δραστηριοτήτων είμαστε πιο συγκεντρωμένοι μέσα στην ημέρα. Έχουμε μεγαλύτερη συγκρότηση και καθοδήγηση της ζωής και της διατροφής μας. Είμαστε πιο αποτελεσματικοί και ήρεμοι!

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η αυτοπαρατήρηση είναι απαραίτητη για να δημιουργηθεί ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα και για να μην βγαίνουμε εκτός χρόνου, που δημιουργεί άγχος, ένταση και καθυστερήσεις ή μένουν πίσω ή ακάλυπτες βασικές ανάγκες. Το αρχικό πλάνο μπορεί, βέβαια, να τροποποιείται όποτε θέλουμε. Εμείς το ορίζουμε και το ρυθμίζουμε όπως μας βολεύει! Είναι σημαντικό να μην αποθαρρυνόμαστε όταν δεν βγαίνει αλλά να το διαμορφώνουμε ξανά με βάση τα νέα δεδομένα. Όπως ακούμε στα GPS όταν διαφοροποιούμε τη διαδρομή, “επανυπολογίζειν”. Χωρίς κριτική, αλλάζουμε την πορεία μας αν είναι αναγκαίο, αλλά και με πρόθεση σταθερότητας. Ο συνδυασμός πρόβλεψης και σχεδιασμού, μαζί με την ευελιξία και τον σεβασμό σε ανάγκες της στιγμής ή απρόβλεπτες σημαντικές αλλαγές δημιουργούν το καλύτερο αποτέλεσμα.

Χρήσιμες παρατηρήσεις

Εάν βρίσκομαι σε φάση υπερκόπωσης ή υπερφόρτωσης μπορεί να μου είναι απαραίτητο προηγουμένως, ένα διάστημα με απόλυτη ξεκούραση, με ελάχιστες βασικές δραστηριότητες και χωρίς κανένα πρόγραμμα . Ακολουθώντας την εσωτερική μου ώθηση (π.χ πολλές ώρες ύπνου) με σεβασμό στις βασικές μου ανάγκες. Θέλει βέβαια προσοχή, γιατί αν αυτό παραταθεί για πολύ, προκύπτουν τα αντίθετα αποτελέσματα, αδράνειας, άνοιας, σύγχυσης, θλίψης και χαμηλής δημιουργικότητας και αυτοεκτίμησης. Επίσης, μπορεί να χρειάζεται ψυχολογική και ιατρική υποστήριξη (π.χ. λήψη συμπληρωμάτων διατροφής).

Ως προς τον προγραμματισμό μου και την οργάνωση της ημέρας και της διατροφής μου

Δεν πιέζομαι

Ακολουθώ τον εσωτερικό μου οδηγό, ένστικτο ή διαίσθηση, συντονίζω τη εσωτερική ροή με την εξωτερική. Σέβομαι τους ρυθμούς μου. Ακούω το σώμα μου και τα μηνύματά του.

Ολοκληρώνω κάθε τι που ξεκινάω, δεν κάνω πολλά ταυτόχρονα που με αποσυντονίζουν. Εξαίρεση είναι δραστηριότητες που διαρκούν πολύ και θέλουμε να κάνουμε κάτι άλλο ενδιάμεσα για αλλαγή και ξεκούραση.

Συγκεντρώνομαι σε αυτό που κάνω! Έτσι αυξάνεται η απόδοση και μειώνεται ο χρόνος και η ένταση-κούραση.

Όταν έχω πολλές επιλογές για θέματα μικρής σημασίας π.χ ντύσιμο, επιλέγω γρήγορα-αυθόρμητα για μην χάσω χρόνο και εκνευριστώ. Δίνω τον απαραίτητο χρόνο σε σημαντικά θέματα.

Λέω συχνά δεν πειράζει! Ησυχάζω τον εαυτό μου αν δεν προλάβω κάποια πράγματα. Για να μην μπλοκάρω από τις ενοχές και χάσω την επαφή και το ενδιαφέρον μου. Και αύριο μέρα είναι!

Ο στόχος είναι το νοιάξιμο και όχι η έγνοια, η εποπτεία και όχι ο έλεγχος.

Προτεραιότητες. Τις αναθεωρώ τακτικά και προσέχω στον ορισμό τους, γιατί πίσω από πιεστικές προσδοκίες και ανάγκες μπορεί να κρύβονται πολύ σημαντικότερες. Π.χ. η ανάγκη του φαγητού που συχνά μπαίνει στο περιθώριο της εργασίας. Επίσης καίριο είναι το ερώτημα, για ποιον είναι κάτι προτεραιότητα; Είναι για μένα ή με έχουν επηρεάσει άλλοι.

Να γράφω ό,τι μου έρχεται σαν ανάγκη ή εκκρεμότητα ή λύση ή ιδέα ή παρατήρηση, για να απελευθερώνεται ο εγκέφαλος και να φεύγει ή έγνοια μήπως το ξεχάσω.

Αν παρατηρήσω ότι στο πρόγραμμά μου, μονίμως κάτι δεν βγαίνει. Να αναρωτηθώ: Μήπως έχω αντίσταση ή μήπως δεν είναι κατάλληλο για μένα ή δεν είναι η ώρα του ή με πιέζει ή με πιέζουν άλλοι με τις προσδοκίες τους;

Στόχος είναι με τον αρμονικό συνδυασμό αυτών που θέλω να πραγματοποιήσω, να νιώθω πλήρης και χαρούμενος-η, όχι ρομπότ και δούλος άλλων ή και του ίδιου μου του εαυτού .

Μπορεί με αυτήν την διαδικασία να ανακαλύψω βαθύτερη τελειομανία και υπερβολικές προσδοκίες από τον εαυτό μου ή άλλα στοιχεία με ψυχολογικές ρίζες.

Αν αναβάλω συνεχώς έχω λόγο! Τον ψάχνω μόνος μου ή με βοήθεια ειδικού.

Αποδοχή ορίων και αντοχών! Βάζω όρια σε εμένα και τους άλλους. Σέβομαι το δικό μου πρόγραμμά μου και των άλλων .

Στέκομαι και δίνω σημασία σε κάθε τι που κάνω και

Παίρνω ικανοποίηση ! Αν δεν νιώσω ικανοποίηση, όσα και να κάνω πάντα θα κυριαρχεί το ανικανοποίητο και η ματαιότητα.

Σημασία έχει το Είμαι και όχι το να Κάνω συνεχώς μέσα σε μια τρεχάλα κυνηγητού, με αγωνία και ένταση. Σημασία έχει να υπάρχει το Είμαι μέσα στο Κάνω. Με συναίσθηση του εαυτού μου μέσα στη δράση. Με μία ενεργητική ηρεμία. Με προτεραιότητα να είμαι εγώ καλά και να ανακαλύπτω, εξελισσω τον εαυτό μου. Τότε κάθε τι που κάνω μου προσφέρει απόλαυση και χαρά και είμαι ταυτόχρονα στο μέγιστο αποδοτικός! Με σεβασμό και αγάπη προς τον εαυτό μου. Δεν αρχίζει η ζωή, όταν τελειώσουν αυτά που έχω να κάνω. Τα πάντα είναι η ζωή! Για αυτό όλα είναι πολύτιμα!